چهار پاره

به دیار عشق تو ماندم 

ز کسی ندیده عنایتی 

به غریبی ام نظری فکن 

که تو پادشاه ولایتی 

شده بوی طاقت و صبر طی 

بکشم فراق تو تا به کی؟ 

همه بند بند مرا چو نی 

بود از غم تو حکایتی 

ای 

تو بمونی     تو بمونی     تو بمونی به دیار عشق تو ماندم 

ز کسی ندیده عنایتی 

به غریبی ام نظری فکن 

که تو پادشاه ولایتی 

شده بوی طاقت و صبر طی 

بکشم فراق تو تا به کی؟ 

همه بند بند مرا چو نی 

بود از غم تو حکایتی